KİŞİSEL ATALETİM

Yapılacak işler listem kabardıkça basiretimin bağlanması nedendir??

Bir konsantrasyon eksikliği, bir organizasyon bozukluğu var ama çözemedim dur bakalım anlarız..

Kendimi kandırmayacağım bahar havası falan yalan tamamen bahane bu bendeki tembellik..evet evet resmen tembelleştim...

Bir kitap okumaya başladım "Kişisel Atalet" diye bir kitap..yapmak isteyip de bir türlü yapamadığımız hatta yaparsak çok daha iyi hissedeceğimiz şeyler için bile bahaneler üreterek yapmama hali..Diyor ki yazar aslında sizin için yapılması çok çok basit olan işler için bile kıpırdamak dahi istemeyişinizin adı "atalet"..uzun uzun anlatıyor bakmayın burada bir kaç özet cümleyle geçiştirdiğime..ataletin ne olduğunu sayfalarca anlatmış yazar sonra da nasıl yeneriz sayfalarına gelmiş sıra ama ben henüz o sayfalara geçemedim..bahanem hazır üstelik, çok yorgun oluyorum, işlerim çok yoğun, akşamları kolumu kaldıracak halim kalmıyor..vs..vs..

Yazarı bilse bende yazdıklarının hiç bir işe yaramadığını çok üzülür eminim hatta sanki tahmin etmiş gibi bir de açıklama kısmına şunu yazmış "kişisel ataletinizi yenmenin ilk adımı bu kitabı sonuna kadar okumak olsun"

Tamam kabul ediyorum çok mantıklı ama ben zaten başladığım hiç bir kitabı bu güne kadar yarım bırakmadım ki hayatım boyunca bu bendeki tembelliği ortadan kaldıracak bir çözüm değil..zaten sanırım bu cümle soğuttu beni kitaptan..ama dedim ya ne olursa olsun ben hiç bir kitabı yarım bırakmam elbette bitireceğim..sadece bu ara değil:)

Bu ara cidden yapmayı planladığım bir sürü şey var; 3 ayrı koleksiyon hazırlamam gerekiyor, bir online dergiye düzenli yazılarımı teslim etmeliyim (ki henüz mayıs ayı için hangi konuda yazacağımı bile düşünemedim), blogumu güncellemeyeli haftalar oldu bir sürü materyal birikti her gece yarına ertelemek canımı sıksa da yapıyorum, ..vs..vs.. bir sürü iş işte hepsi yapılacaklar listemde..dikkatinizi çekerim hiç birinin yanında henüz bir tik yok...

İnsanın aklı bambaşka şeylerle meşgul olduğunda önceliklerine konsantre olması inanılmaz zorlaşıyor..Bunun tek çözümü ise aklınızdaki gereksiz bütün düşüncelerden arınmak..bir formülü varsa mutlaka öğrenmek isterim...

Bir ara yoga'ya merak saldım sırf bu nedenle..belki dedim konsantrasyonumu düzenler evet kabul ediyorum bir kaç temel hareket epeyce yardımcı olmuştu...sonra kendimi yollara vurdum her gün bir saat bisiklete biniyordum sahilde, ooh mis gibi deniz havası iyot derken oldukça faydasını görmüştüm üstelik bir taşla iki kuş vurmak deyimini hatırlatan bir durumdu benim için hem aklımdaki fazla yükten kurtuluyor hem de vücudumdaki fazla yağlardan...ta ki bisikletim çalınana kadar, hayatımda hiç bir şeyim için bu kadar üzülmemiştim sanırım,kendi kazancımla aldığım ilk şeydi neyse sonra yollar beni çağırdı yine ve yürüyüşlere başladım o da iyi gelmişti halbuki hiç beklemiyordum bu kadar etkili olacağını ama olmuştu cidden tempolu bir yürüyüş hakkında söylenenler doğruymuş tecrübeyle sabitledim...

Peki sonra ne oldu??? hiç bilmiyorum...

Ne ara bu kadar kendimden vazgeçtim sorusuna cevap yok...

Bir tek şeyi iyice öğrendim ki insan kendisine her gün ihtiyacı olan zamanı ayırmadığı zaman işler sarpa sarmaya başlıyor ve toparlanması da kayda değer bir zaman alıyor...şimdi işte tam da bu aşamadayım sanırım...toparlanma aşaması...

Spor, yoga, kitap okuma, meditasyon hepsi birer bahane..hepsi sadece akılda biriken fazlalıklardan kurtulma yöntemi..hangisi işine gelirse belki başka alternatif metodlar da vardır ben henüz keşfedemedim ama bu hızla onu da başarırım:)

Yapılacaklar listem hala kabarık...yapmam gerekenleri hala net bir şekilde görebiliyorum...nasıl yapacağımı da biliyorum üstelik..ve hepsini tek tek bitirdiğimde hayatta kimsenin başaramayacağı kaadar mutlu hissedeceğim bunun da farkındayım....tek sorun play düğmeme basmak...biri beni pause halinde unutmuş gibiyim...

İşte "kişisel atalet".... henüz bitmemiş de olsa kitap okumanın faydaları en azından benim durumumdaki kişilerin ortak adını biliyorum:)