Yalnızlığımı kendimle paylaşmayı öğrendim,
Kimseciklere muhtaç olmadan mutluluğu tatmayı,
Hayalin bana senden çok daha yakın,
Senden çok daha dost oldu sensizliğimde..
Gördüm ki dünyada denden değerli şeyler de varmış,
Artık biliyorum ümitsizce sevmenin,
Körü körüne bağlanıp acı çekmenin,
Masum sevgilere tuzak olduğunu....
Geç de olsa anladım kaderimde yazılmadığını...
Komik geliyor şimdi
Bir zamanlar ürktüğüm karanlıkların
Bugün bana umut ışığı olmaları...
Komik geliyor
Zor da olsa kabullendiğim yokluğunda bile
Bir umut arayışım...
Öğrendim artık,
Gülmek de varmış bu dünyada
Çığlıklar atıp mutluluktan
Dans etmek de varmış...
Keşke beraber öğrenseydik tüm bunları....
Malesef
Sensizlik de varmış bu dünyada
Yalnızlık da...
Mart '95
Sakazen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder